Wiek Ponadczasowej Rozrywki

Dziś świat świętuje prawdziwą legendę: Dick Van Dyke kończy 100 lat. Niewielu artystów pozostawiło tak niezatarty ślad w rozrywce jak Van Dyke, którego kariera obejmuje siedem dekad na scenie, ekranie i w telewizji, zachwycając pokolenia swoją zaraźliwą energią i ciepłem.

Od potykania się o pufy w The Dick Van Dyke Show i szybowania po dachach w Mary Poppins, przez wynajdywanie dziwacznych urządzeń w Chitty Chitty Bang Bang i prowadzenie śledztw z wdziękiem w Diagnosis: Murder, Van Dyke był doskonałym artystą. Jego charakterystyczne ruchy taneczne, nieskazitelne wyczucie komediowe i niepowtarzalny głos ugruntowały jego status ukochanej ikony sceny i ekranu, inspirując śmiech i radość przez pokolenia.

W tę przełomową rocznicę urodzin, przejdźmy się ścieżką wspomnień — tylko uważaj na pufę! — i uczcijmy jedynego w swoim rodzaju Dicka Van Dyke'a.

1. Spóźniony absolwent szkoły średniej: Dick Van Dyke opuścił szkołę średnią w ostatnim roku nauki, aby dołączyć do Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych na szkolenie pilotażowe podczas II wojny światowej. Początkowo odmówiono mu zaciągnięcia się ze względu na niedowagę, ale ostatecznie został przyjęty jako spiker radiowy, zanim przeniósł się do Służb Specjalnych, gdzie zabawiał wojska w całych Stanach Zjednoczonych. Został zwolniony ze służby w 1946 roku, a prawie sześć dekad później, w 2004 roku, otrzymał dyplom ukończenia szkoły średniej w wieku 79 lat.

2. DJ radiowy i Eric and Van—the Merry Mutes: Pod koniec lat 40. Van Dyke pracował jako DJ radiowy w WDAN w Danville, Illinois. W 1947 roku artysta pantomimy Phil Erickson przekonał go do utworzenia duetu komediowego o nazwie Eric and Van—the Merry Mutes. Para występowała w klubach nocnych na Zachodnim Wybrzeżu, wykonując pantomimę i synchronizując usta do nagrań. Na początku lat 50. przenieśli się do Atlanty, gdzie pojawili się w lokalnym programie telewizyjnym prezentującym oryginalne skecze i muzykę, również zatytułowanym The Merry Mutes.

3. Wczesne początki w radiu i telewizji: Debiut telewizyjny Van Dyke'a miał miejsce w WDSU-TV w Nowym Orleanie, najpierw jako solowy komik, a później jako prowadzący program komediowy. Zanim stał się powszechnie znanym nazwiskiem, występował również w radiu w programach komediowych, takich jak The Alan Freed Show, a także pojawiał się w reklamach i lokalnej telewizji.

4. Debiut telewizyjny: Van Dyke wkroczył na scenę ogólnokrajową w 1954 roku z Dennisem Jamesem w programie typu talent show Chance of a Lifetime. Wystąpił później w dwóch odcinkach The Phil Silvers Show w sezonie 1957-58, a także w programach ABC The Pat Boone Chevy Showroom i NBC The Polly Bergen Show. W tym czasie przyjaciel z czasów wojskowych, wówczas dyrektor CBS, polecił go stacji — zapewniając Van Dyke'owi siedmioletni kontrakt, który utorował drogę do jego przełomu w gwiazdorstwie telewizyjnym.

5. Premiera na Broadwayu: W 1959 roku Van Dyke zadebiutował na Broadwayu w musicalu o ograniczonym czasie wystawiania The Girls Against the Boys, w którym wystąpili również Shelley Berman, Bert Lahr i Nancy Walker.

6. Przełomowa rola: Rob Petrie w The Dick Van Dyke Show: W czasach, gdy bardziej eskapistyczne sitcomy były normą, The Dick Van Dyke Show (1961–1966) uczynił Van Dyke'a gwiazdą i przygotował grunt pod przyszłe opowiadanie historii w sitcomach. Nie był pierwszym wyborem do roli Roba Petrie. Postać została początkowo wymyślona i grana przez twórcę programu, Carla Reinera, w niesprzedanym pilocie z 1960 roku zatytułowanym Head of the Family.

7. Emmy dzwoni – sześć razy: Dick Van Dyke jest laureatem sześciu nagród Emmy: czterech za Wybitnego Aktora w Serialu Komediowym za The Dick Van Dyke Show, jednej za Wybitny Serial Komediowo-Rozrywkowy lub Muzyczny za Van Dyke and Company w 1977 roku, oraz – w 2024 roku – za Wybitnego Gościnnego Występ w Serialu Dramatycznym za Days of Our Lives.

8. Inspiracja komediowa: Van Dyke często wymieniał Stana Laurela z legendarnego duetu Laurel i Hardy jako jedną ze swoich największych inspiracji komediowych. Podziwiał nieskazitelne wyczucie czasu Laurela, ekspresyjną komedię fizyczną i umiejętność rozśmieszania publiczności poprzez niewinność i wrażliwość, a nie głośne gaggi. Obaj zostali bliskimi przyjaciółmi.

9. Akrobacje w Mary Poppins: W 1964 roku Van Dyke wykonał wiele własnych popisów kaskaderskich w Mary Poppins, w tym tańce na dachach i słynne sekwencje kominiarskie.

10. Chitty Chitty Bang Bang": W 1968 roku zagrał Caractacusa Pottsa, ekscentrycznego wynalazcę, w musicalu Chitty, Chitty Bang Bang, pokazując swoje zdolności do komediowego wyczucia czasu i fizycznego humoru podobnego do jego ról w Mary Poppins. Wykonał również wiele własnych popisów kaskaderskich, w tym upadki i odważne interakcje z latającym samochodem.

11. Tak się cieszę, że mieliśmy ten czas razem: Dick Van Dyke dołączył do 11. i ostatniego sezonu The Carol Burnett Show, aby zastąpić odchodzącego Harveya Kormana, ale pojawił się tylko w 10 odcinkach. Decyzja była obopólna — zarówno Van Dyke, jak i producenci zgodzili się, że nie pasował do ustalonej dynamiki programu, a wiele skeczy było nadal pisanych z myślą o Kormanie.

12. Diagnosis: Murder: Od 1993 do 2001 roku Van Dyke grał dr. Marka Sloana w Diagnosis Murder u boku swojego syna Barry'ego. Serial podobny do Murder, She Wrote był spin-offem kryminalnego serialu Williama Conrada Jake and the Fatman.

Gdy Dick Van Dyke kończy 100 lat, wznieśmy toast za człowieka, który nauczył nas tańczyć na dachach, śmiać się z samych siebie i nigdy nie lekceważyć magii dobrze wyczasowanego upadku. Wszystkiego najlepszego z okazji 100. urodzin, panie Van Dyke — świat jest jaśniejszy – i z pewnością zabawniejszy – dzięki Tobie.