در حالی که اکثر کشورها که تلاش می‌کنند با توکنیزاسیون آزمایش کنند در بلاتکلیفی نظارتی بر سر توکنیزاسیون گرفتار می‌شوند، امارات متحده عربی بر کاربرد واقعی دارایی های توکنیزه شده تمرکز دارد. این تمایز چیزی است که امارات را مسلماً به پیشرفته‌ترین آزمایشگاه زنده جهان برای اکوسیستم های توکنیزه شده تبدیل می‌کند.

از آزمایش سیاست تا موتور اقتصادی

اشتباه نکنید: قوانین و اقدامات حفاظت از سرمایه‌گذار پایه‌های لازم برای اعتماد و مشارکت هستند، اما آن‌ها داربست هستند، نه ساختار، برای ایجاد موفقیت‌آمیز یک اقتصاد توکنیزه شده.

استراتژی امارات فراتر از قانون‌گذاری است. این کشور توکنیزاسیون را نه به عنوان یک بخش مالی سفته‌بازی، بلکه به عنوان پایه‌ای برای نحوه ایجاد، تأیید و تبادل ارزش اقتصاد خود در دهه‌های آینده می‌بیند.

این چشم‌انداز در ماه می از تئوری به واقعیت تبدیل شد، زمانی که مقام نظارتی دارایی های مجازی دبی (VARA) چارچوب خود را به‌روزرسانی کرد تا به طور صریح صدور و توزیع دارایی های واقعی (RWAs) را پوشش دهد.

با معرفی دارایی های مجازی مرجع دارایی (ARVAs)، VARA یک دسته حقوقی جدید ایجاد کرد که به طور رسمی دارایی های واقعی توکنیزه شده را به عنوان ابزار مالی تنظیم شده به رسمیت می‌شناسد. صادرکنندگان موظف هستند ذخایر حسابرسی شده مستقل را حفظ کنند، امانت جداگانه را تضمین کنند و افشای شفاف ارائه دهند و عملاً توکنیزاسیون را از یک آزمایش به یک طبقه دارایی کاملاً قابل سرمایه‌گذاری و سازگار تبدیل کنند.

اما قوانین به تنهایی اعتماد ایجاد نمی‌کنند: نتایج این کار را می‌کنند. و دولت امارات قبلاً آن‌ها را ارائه کرده است.

اوایل این ماه، اداره زمین دبی، در کنار VARA، بنیاد آینده دبی — یک نهاد شکل‌دهنده آینده — و بانک مرکزی امارات، اولین نهاد ثبت املاک مبتنی بر بلاک چین منطقه را راه‌اندازی کرد.

آنچه قبلاً هفته‌ها کاغذبازی طول می‌کشید، اکنون می‌تواند در زمان بسیار کمتری، با همان تضمین‌های نظارتی، اتفاق بیفتد.

توکنیزاسیون فقط مالکیت را کارآمدتر نمی‌کند، بلکه دسترسی به پایگاه سرمایه‌گذار جهانی را باز می‌کند که می‌تواند بخش‌هایی از املاک را به روشی سازگار و شفاف خریداری، بفروشد یا به عنوان وثیقه دارایی استفاده کند.

آن را می‌بینید؟ چندین آژانس دولتی با هم جمع می‌شوند تا از این فناوری استفاده کنند. در حالی که سایر حوزه‌های قضایی، مانند ایالات متحده و بریتانیا، هنوز توکنیزاسیون دارایی های واقعی را به عنوان مجموعه‌ای از پروژه‌های آزمایشی یا تاییدیه های موردی در نظر می‌گیرند، دبی مستقیماً به سمت استقرار حرکت کرده است. دیگر در حال آزمایش توکنیزاسیون نیست؛ در حال نهادینه کردن آن است.

این یک سیگنال ساکت اما قدرتمند است. دبی منتظر اجماع جهانی در مورد نحوه کار توکنیزاسیون نیست؛ نشان می‌دهد که چگونه کار می‌کند. بازارهای دیگر به خوبی می‌توانند از آن کتاب راهنما صفحه‌ای بگیرند، نه برای کپی کردن قوانین آن، بلکه برای انعکاس طرز فکر آن: ابتدا بسازید، در زمان واقعی تنظیم کنید و بگذارید نوآوری ارزش خود را از طریق اجرا ثابت کند.

این تصادفی نیست که امارات تصمیم گرفته است در این مورد به طور تهاجمی حرکت کند. برای کشوری که دو دهه را صرف تنوع‌بخشی از هیدروکربن‌ها کرده است، توکنیزاسیون معادل دیجیتالی آنچه نفت زمانی ارائه می‌داد، یک زیرساخت مشترک که صنایع جدید می‌توانند بر روی آن رشد کنند، را ارائه می‌دهد.

به همین دلیل است که امارات فقط توکنیزاسیون را مجاز نمی‌کند، بلکه آن را در همه چیز از املاک و مستغلات و تأمین مالی تجارت گرفته تا پایداری و هنر جاسازی می‌کند.

ساخت زیرساخت، نه هیاهو

به طور مشابه، مرکز مالی ابوظبی، ADGM، توکنیزاسیون را بخشی از زیرساخت بازار سرمایه خود قرار داده است، نه یک فکر بعدی. با اجازه دادن به دارایی های سنتی، صندوق‌ها، اوراق قرضه و اعتبارات کربن برای وجود بومی در دفتر کل توزیع شده، در حال پل زدن بین امور مالی قدیم و جدید است به جای اینکه یکی را مجبور به جایگزینی دیگری کند.

مهم‌تر از همه، امارات این را با لوله‌کشی دیجیتال جفت کرده است تا در نهایت توکنیزاسیون را در بسیاری از زمینه‌ها کاربردی کند. سیستم‌های هویت دیجیتال ملی، پلتفرم‌های eKYC و ابتکارات بانکداری باز، بافت اتصالی را فراهم می‌کنند که به دارایی های توکنیزه شده اجازه می‌دهد به طور ایمن با اقتصاد واقعی تعامل داشته باشند.

این یک طراحی جامع است، نه یک چرخه هیاهو.

توکنیزاسیون به عنوان استراتژی حاکمیتی

بسیاری از کشورها با Web3 به عنوان یک صنعت رفتار می‌کنند. امارات با آن به عنوان یک قدرت ملی رفتار می‌کند.

توکنیزاسیون با چندین اولویت اصلی ملی کشور همخوانی دارد: تنوع اقتصادی، پایداری و رهبری فناوری.

سیاست آب و هوایی را در نظر بگیرید. استراتژی خالص صفر 2050 امارات، پلتفرم‌های اعتبار کربن مبتنی بر بلاک چین را الهام بخشیده است که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد انتشارات را به طور شفاف اندازه‌گیری، جبران و معامله کنند.

این توکنیزاسیون با هدف است، استفاده از دارایی های مجازی برای دستیابی به اهداف پایداری، نه صرفاً سفته‌بازی مالی.

یا به تجارت نگاه کنید. موقعیت امارات به عنوان یک مرکز لجستیک به این معنی است که تأمین مالی تجارت توکنیزه شده می‌تواند به طور رادیکال نحوه حرکت کالاها در بنادر آن را ساده کند. قرارداد هوشمند می‌تواند محموله‌ها را تأیید کند، پرداخت‌ها را فعال کند و ترخیص گمرکی را به طور خودکار مدیریت کند و ناکارآمدی و کلاهبرداری را کاهش دهد. این یک بازی کریپتو نیست، نوسازی زنجیره تأمین است.

با همسو کردن توکنیزاسیون با اهداف حاکمیتی، امارات بلاک چین را از بخش فین‌تک خارج کرده و به جریان اصلی برنامه‌ریزی اقتصادی ملی منتقل کرده است.

نهادینه‌سازی Web3

دوران پس از FTX یک حساب و کتاب را در سراسر دنیای دارایی های مجازی اجباری کرده است. صرافی‌های غیر تنظیم‌شده و هیاهو محور جای خود را به تمرکز جدی‌تری بر زیرساخت، امانت و رعایت مقررات داده‌اند. این دقیقاً جایی است که تصمیمات اولیه امارات ثمربخش می‌شود.

تنظیم‌کنندگان کشور، VARA در دبی و FSRA در ابوظبی، از پایه برای مدیریت هم نوآوری و هم نظارت نهادی ساخته شده‌اند.

آن‌ها دسته‌های واضحی را برای متولیان امانت، واسط)(کارگزاری(دلال، صادرکنندگان توکن و ارائه‌دهندگان خدمات تعریف می‌کنند و قابل پیش‌بینی بودنی را که سرمایه‌گذاران می‌خواهند به آن‌ها می‌دهند. این قابل پیش‌بینی بودن در حال جذب بازیکنان جدی است، مانند مدیران دارایی جهانی، دفاتر خانوادگی و صندوق‌های حاکمیتی که زمانی بخش را از فاصله تماشا می‌کردند.

آن‌ها می‌بینند که توکنیزاسیون درباره اجتناب از قوانین نیست، بلکه درباره قابل برنامه‌ریزی کردن آن قوانین است. به عبارت دیگر، امارات به حوزه قضایی تبدیل شده است که در آن توکنیزاسیون از آزمایش به نهاد فارغ‌التحصیل می‌شود.

صادرات بعدی... طراحی نظارتی؟

اگر مرحله اول نوسازی امارات درباره واردات تخصص جهانی بود، مرحله بعدی ممکن است درباره صادرات طراحی نظارتی باشد.

همان‌طور که سنگاپور در دهه 1990 الگویی برای نحوه ترکیب آزادسازی بازار با حکمرانی قوی شد، امارات امروز الگویی را برای اکوسیستم های توکنیزه شده شکل می‌دهد. رویکرد آن، هماهنگ شده در بین تنظیم‌کنندگان، وزارتخانه‌ها و بازیکنان خصوصی، نشان می‌دهد که چگونه سیاست ملی می‌تواند نوآوری را بدون هرج و مرج فعال کند.

از قبل، کشورهای دیگر در حال مطالعه چارچوب‌های آن هستند. مفهوم «مقام دارایی های مجازی» در بخش‌هایی از آسیا و آمریکای لاتین در حال تکرار است. با نشان دادن اینکه قوانین واضح می‌توانند با نوآوری باز همزیستی داشته باشند، امارات نه فقط بر بازارها، بلکه بر طرز فکرها تأثیر می‌گذارد.